σύσσημο

το / σύσσημον ΝΑ

διακριτικό σήμα, σύμβολο

αρχ.

1. ορισμένο ή συμφωνημένο σύνθημα («ἐνεδεδώκει δὲ ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν σύσσημον αὐτοῑς λέγων

ὅν ἄν φιλήσω αὐτός ἐστιν», ΚΔ)

2. η σφραγίδα που έβαζαν στα μέτρα και στα σταθμά

3. διακριτικό σημάδι, παράσημο («τοῑς τῆς ἀρχῆς συσσήμοις κοσμήσαντα τὸ σῶμα», Διόδ.)

4. ενέχυρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + -σημον (ουδ. τού -σημος < σήμα), πρβλ. παρά-σημον].